Kucinich vs Cusumano

Kucinich kapt ermee. Wie? Dennis Kucinich, de meest vooruitstrevende kandidaat van de Democraten, gloedvol bepleiter van wapenbeperking en verzorgingsstaat, homohuwelijk, legalisering van softdrugs en een onmiddelijke terugtrekking uit Irak, en de meest rebelse tegenhanger van de regering Bush in het Huis van Afgevaardigden, heeft vandaag aan een gehoor van getrouwen in Cleveland, Ohio officieel bekend gemaakt dat hij de handdoek in de ring gooit.


Hij was de lieveling van queer America, van figuren als Gore Vidal, de onbetwiste grand old dandy van de Amerikaanse letteren, en van pornokoning Larry Flint, die de nodige obscure fondsen ter beschikking stelde om deze libertijnse pretendent aan de macht te brengen. Grote kans dat hij ook voor menig nuchtere Hollander de ideale president zou zijn: vul de stemwijzer op Kucinichs website maar in en bezie het resultaat (toegegeven, de vragen zijn precies op zijn agenda afgestemd.)

Niettemin, dit is Amerika, niet Nederland, en de op het oog zo redelijke Kucinich blijkt bij nader inzien niet al te snugger. Zo betoogde hij bij een recent presidentieel debat dat hij eens in bijzijn van Shirley MacLaine, erkend liefhebber van marsmannetjes, een heuse UFO had gesignaleerd. Zie hier zijn magere, half-ironisch bedoelde poging tot uitleg die pijnlijk duidelijk maakt dat Kucinich niet bestand is tegen de eloquente sound bites van zijn tegenstrevers.

Terwijl Kucinich ze zag vliegen en er het bijltje maar bij neer gooide is er in een ander raar land, Italië, weer eens een kabinet gevallen, het 61ste in 63 jaar. Premier Prodi heeft het deze keer ruim anderhalf jaar volgehouden en daarmee dus mooi het gemiddelde overtroffen. Zijn gang naar de slachtbank voldeed echter geheel aan de al decennia beproefde standaard: een opstandige (en volslagen gecorrumpeerde) minister van een kleine splinterpartij, Clemente Mastella, volgens vriend en vijand 's lands meest verachtelijke sujet, had er genoeg van en besloot Prodi's broze coalitie niet langer te steunen. In de senaat werd vervolgens gestemd, een van Mastella's partijleden, Nuccio Cusumano, bleek plotseling toch voor Prodi te zijn, waarna een ander partijlid, il onorevole senatore Tommaso Barbato, zich in razernij op zijn partijgenoot stortte. De kleurrijke termen die hij daarbij bezigde zijn niet voor vertaling vatbaar (voor de goede verstaanders: hij roept meermalen ' frocio', 'pezzo di merda' en het onnavolgbare 'checca squalida'), maar de beelden zeggen genoeg.


Na deze woordenvloed ging de belaagde senator van schrik van zijn stokje, en met hem viel het Italiaanse kabinet. Kucinich vs Cusumano: misschien is Geert Wilders zo gek nog niet?